Czy istnieje przeznaczenie?

Witajcie

Czy wierzycie w istnienie przeznaczenia? Moim zdaniem nic nie jest przypadkiem. Przeznaczenie kojarzy nam się najczęściej chyba z przyciganiem partnera.

No to opozycja.
A może właśnie większość rzeczy dzieje sie przypadkiem. Może nie tyle przypadkiem, ile metodą przyczyna - skutek.
Mówi się, że wszystko co nas spotyka ma jakiś cel. Jednak tak naprawdę, nawet po długim czasie starając sie ten cel dostrzec - nic.
Przeznaczenie? Od czego zależy, dlaczego jednym przeznaczone jest to co dobre, a innym nie ? Partnerzy ? Co więc z tymi wszystkimi osobami, które żyją w związkach toksycznych ? Przeznaczone im było trafić na siebie i być nieszczęśliwym ?

Mimo, że krótko napisałam w pierwszym poście, to tak na prawdę ten temat można wałkować godzinami. Nie da się tego zrozumieć bez reinkarnacji, niestety..
Możesz spojrzeć na to z innej perspektywy - a co jeśli Twoi rodzice nie poznaliby się? Czy jesteś sobie w stanie wyobrazić inne życie, niż te, które teraz wiedziesz? Czy nie uważasz, że obecne życie, jest Twoim życiem?

Spójrzmy też na taki przypadek - faktycznie jest para tworząca "toksyczny" związek, ale być może będą oni mieć dziecko, które ich pogodzi i zaczną nowe życie, bądź też dziecko nauczy się dyscypliny, dodającej mu siły w relacjach ze światem i społeczeństwem? Nie raz myślimy, że przeznaczenie może dotyczyć tylko nas i naszego życia, ale czasami nie zdajemy sobie sprawę, że nawet taki nieszczęśliwy związek może dać jakiś sensowny początek dla kogoś innego.
Założę się też, że osoby niewierzące w przeznaczenie to takie, które doświadczyły sporo pecha w życiu.
Oczywiście każdy ma prawo wyrażać swoje poglądy, ponieważ wszyscy mają wolną wolę, dlatego szanuję Twoje zdanie na ten temat

Drogie panie, a ja dla odmiany jestem "po środku".
To co nas spotyka i otacza bez dwóch zdań niejednokrotnie jest skutkiem innych działań, osób, na których decyzje wpływu nie mamy... przykładowo, uczestniczenie w kolizji drogowej- pociągnąć za sobą może wiele ofiar, a cała rzecz zaczęła się od jednego kierowcy, który np. pisał sms podczas jazdy. Zjechał na boczny pas, stawiając innego uczestnika jazdy w sytuacji bez wyjścia i konieczności ucieczki w bok, gdzie z kolei potrącił pieszych, wjechał w inny samochód i doszło do szeregu nieszczęśliwych zdarzeń. Czy to, że akurat my staliśmy w zasięgu wypadku wracając ze spaceru to przeznaczenie..?
Otóż nie sądzę, raczej jest to znalezienie się w złym miejscu o złym czasie. Wypadek losowy.
Przeznaczenie w miłości... czy istnieje coś takiego, jak druga połówka?
Wątpię, bo nie wykluczone jest, że żyjąc w szczęśliwym związku w kraju, wyjedziemy za pracą gdzieś za morze i po jakimś czasie poznamy istotę, która niemal od pierwszego wejrzenia sprawi, że zapomnimy o bożym świecie... po jakimś czasie przy odrobinie szczęścia możemy poznać z kolei przyjaciela, z którym porozumiewamy się bez słów, tematy mogą się nigdy nie kończyć i czujemy się przy nim jak w bajce.
Przecież jest to możliwe!
Gdyby więc było tak, że nasza "druga połówka" jest tylko jedna na całej planecie, prawdopodobieństwo jej poznania graniczyłoby z cudem.
Niewiara w przeznaczenie nie musi oznaczać tyle, co kiepskie doświadczenia, pech i złe nastawienie. Wystarczy odrobina realizmu.
ALE...
Gdzieś w środku, czuję i wierzę, że wiele rzeczy nie dzieje się z przypadku, tak po prostu miało być. Jeśli chodzi o mnie, często mam tak, że kiedy wszystko mi się sypie, tracę stabilizację życiową, materialną i czuję, że to już jest totalna kaplica, nagle zjawia się ktoś, coś, jakaś okazja, ale najczęściej osoba, która wyciąga pomocną dłoń.
Dosłownie jakby spadła z nieba!
Tak więc w przeznaczenie w miłości nie wierzę, ale wierzę o wiele mocniej, że "ktoś" nad nami czuwa... a to trochę jak przeznaczenie.
Pozdrówka.

Zagubiona,
ale skąd się biorą toksyczne związki? To nie jest tak, nie może tak być i ja w to głęboko wierzę- że dla jednych przeznaczone jest szczęście i powodzenie a drugim siniaki, łzy i ciężka, bezowocna praca...
Fakt, że jednym o wiele łatwiej przychodzą sukcesy, bo mają to coś, potrafią wzbudzić zaufanie, są kreatywni i przyciągają uwagę, więc wiele planów potrafią zrealizować, bo zawsze coś się ciekawego w okół nich dzieje. Inni, bardziej skryci, pesymistyczni, o ile sami siebie nie doceniają, muszą bardzo ciężko pracować na to, by było jako tako i wszystko przychodzi cholernie ciężko.
To nie jest przeznaczenie, to nasze własne wybory sprawiają, że wplątujemy sie w dziwne relacje, z których najlepiej byłoby uciec. Jeśli związek łączy na wstępie chemia, następnie zobowiązania, mało prawdopodobne, by coś dobrego z tego wyszło.
Myślę, że gdyby nasz los, przeznaczenie mogły przybrać postać fizycznej istoty, na pewno zabiegałyby o to, by każdy z nas był szczęśliwy i spełniony.
Niestety sami musimy kierować swoim losem, niekiedy popsują coś albo wyprostują wypadki losowe, ale nasz los jest tylko i wyłącznie w naszych rękach.
Nie ma sensu zrzucać wszelkich niepowodzeń na zły los, pech życiowy albo mściwe przeznaczenie...
Takie są moje osobiste refleksje, z którymi oczywiście nie musicie się zgodzić.

Tosiu, no własnie - nie mozna zrzucać niepowodzeń na zły los. Tak jak nie mozna sukcesów przypisywać "szczęśliwej gwieździe".
Tiano... Czym jest zatem przeznaczenie ? Jeśli istnieje, to znaczy, ze mozemy siedzieć biernie, bo skoro coś jest nam przeznaczone, to jest i tyle, po co sie starać ? Ja mimo wszystko jestem na nie, choć wbrew pozorom pechowcem nie jestem
Są sfery zycia, w których "daje ciała", ale sa takie, w których wszystko własciwie samo sie układa, bez mojej szczególnej ingerencji. I tu ewentualnie mozna by powiedziec o przeznaczeniu. Ale mimo wszystko słowo to jest dla mnie zbyt patetyczne
A odnośnie mojego przykładu - toksycznych zwiazków. Rozglądając sie wokół mozna zobaczyć ogrom złego. Niektórzy ludzie maja naprawdę tragiczne zycia, i często wcale nie sa temu winni. Czyli jednym przeznaczone jest szczęście innym cierpienie ?
W tej wersji przeznaczenie ewentualnie mogłabym "kupić", co nie zmienia faktu, ze wcale nie rozumiem dlaczego tak jest. Jasne, narozrabiał w jednym zyciu płaci w drugim, czy tam mieści sie w 10 pokoleniu pokutujacym za grzechy przodków. Nie brzmi to dla mnie logicznie, a chyba jednak w moim przypadku racjonalizm znacznie wiarę przerasta

Zgadzam się z Tosią:):):) ,,POŚRODKU,, mamy wiele dróg...mamy lan..ale który wybieramy zalezy od nas..

wierze szczególnie w znalezienie przeznaczonej osoby do zwiazku

Romantyk?
Jak w każdym temacie, znalazłyby sie argumenty za, znalazłyby sie przeciw.
Ja ubóstwiam te "przeciw" dlatego rzekne jeno - spójrz jak wielu ludzi jest samotnych, jak wielu miota sie całe zycie wchodząc w relacje z nieodpowiednimi osobami, albo po prostu nigdy nie spotyka na swej drodze osoby, która wyczekiwana "połówka" jest.
Szukanie nie zawsze oznacza, że się znajdzie

Przeznaczenie nie jest istotnym znaczeniem realizmu .
A bardziej wybieranym losem , gdzie posiadamy wybór na danej płaszczyźnie .
Mamy podstawione wybory w którym się kierujemy popełniając zło dostaniemy je z większą siłą.
Jeśli będziemy szli w wyborze materialnym odsłona tego będzie skuteczna ,gdy będziemy czynili dobro i nie myśleli tylko , o sobie i dzielili się z bliźnimi swoimi .
W postępowaniu co do tematów przeznaczenia . Jest kreowany los człowieka .
Gdzie musi stawiać na swoje zachowanie i przejść rachunek sumienia ,aby z biegiem czasu wszystko wychodziło na lepsze .
Fakt pech jest sakramentem kary za wcześniejsze wyrobione krzywdy między ludzkie .Albo między innymi żywymi organizmami na tym świecie .
Przeznaczenie może zostać ukazane przez naszego stróża i zbawce Świata .
Może nas okazać darem ,który może wygasnąć jak będziemy z niego czerpali złą przetwarzaną energie zostanie nam skradzione i ukarane z bólem .
Można na ten temat wiele wyjaśnień podawać .
Ale nic nie dzieje się przypadkiem ..
Popieram . !