teoria na temat wyglądu zewnętrznego i reinkarnacji

wpadłam na taką myśl ostatnio, że to w jakim ciele się rodzimy, jakie mamy cechy fizyczne, ma na celu pomoc w rozpoznaniu się wzajemnie osób, które mają się spotkać. może dlatego na przykład zakochujemy się ciągle w tym samym typie urody? może to jest jakoś wdrukowane w naszą duszę, kogo szukać. czy ktoś ma podobne przemyślenia?

Ja się zakochiwałam w obecnym życiu w bardzo różnych typach urody więc chyba nic z tego w tej teorii

Słyszałam teorię, że ludzie naprawdę dla siebie stworzeni (cokolwiek to właściwie znaczy) są do siebie podobni, niczym rodzeństwo. Cóż. Musze przyznać, że dopasowane pary, które znam (a kilka znam) wpisują się w tę teorię.
Ale teoria ma to do siebie, że jest tylko teorią.

Ja się zakochiwałam w różnych typach urody, ale w zasadzie podobał mi się jeden. Dzisiaj jestem w fantastycznym związku z osobą, która jest moim "typem" i podobno wyglądamy jak brat i siostra (chociaż ja tego nie widzę)

Może w każdej bajce jest ziarnko prawdy?

Również zakochiwałam się w różnych typach urody, jednak mimo to, mam jeden, który szczególnie mi się podoba.
A może po prostu szukamy osoby podobnej do tej, z którą byliśmy związani w poprzednim wcieleniu?
Zapewne ktoś, kto poddał się hipnozie lub stosował autohipnozę mógłby coś więcej napisać na ten temat

zżera mnie ciekawość w tej kwestii, mam nadzieję, że kiedyś uda się zbliżyć do prawdy

A ja miałam partnerów o różnych typach urody, a mimo to ze wszystkimi w jakiś sposób pasuję.
Wydaje mi się że to przyciąganie bardziej z wewnątrz pochodzi...

To ciekawe zagadnienie, jak ludzie łączą się w pary. Myślę, ze duże znaczenie ma też nasz program, plan, czy karma (jak zwał tak zwał) stąd tyle nieudanych relacji i strzałów kulą w płot. Czasem wiążemy się z osobą, która jest naszą nieprzerobioną lekcją, a my jej/jego. Relacje nie mogą być trwałe i udane, jeśli sami nie jesteśmy gotowi na miłość. Na dawanie i przyjmowanie miłości.
Wszyscy wiemy jaką lekcją pokory i dawką wiedzy o sobie jest relacja partnerska.
Mój mężczyzna twierdzi, że zna mnie tysiące lat, ale patrząc z boku na drobne konflikty, które generujemy, musieliśmy sobie niegdyś nieźle dopiec

Będąc na szkoleniu usłyszałem o tym, ze zakochujemy się w obrazie danej osoby, a nie w tym kim jest w rzeczywistości, np. jeśli dana osoba jest uczciwa to według mnie ma takie i takie cechy do tego, a okazuje się inaczej i jest rozczarowanie, dlatego wazne jest by od razu pokazać prawdziwego siebie i oszczędzić sobie czasu i nie mam tu na myśli tylko relacji damsko - męskich.

Dajesz się po prostu nabrać na tak zwany "efekt aureoli", widzisz u kogoś jedną dobrą cechę i przypisujesz do niej pozostałe dobre, z przekonaniem, że tak właśnie jest. To samo dzieje się z negatywnymi cechami, mając jedną, dopisuje się kolejne.

[url]strefatajemnic.onet.pl/ezoteryka/dzieci-ze-znamionami-reinkarnacji-zobacz-niezwykle-zdjecia/k4j3d4[/url]
Znamiona, blizny, wygląd twarzy. To wszystko ma dużo wspólnego z poprzednim wcieleniem. Bo jesteśmy kontynuacją tamtego a nie nowym projektem.
Twarz jest obrazem duszy, niewiele sie zmieni w kolejnym wcieleniu. Twarz ma najmocniej odwzorowany obraz duszy ok 30 - 40 roku życia. Mniej wjięcej tyle czasu potrzeba na dochodzenie do siebie wewnątrz.
Ale są też tacy którzy nie dochodzą do siebie, lub w małym stopniu. Wtedy mając 70 lat nadal widać ich jako dzieci.