Techniki na świadomy sen

Cześć!

Znacie jakieś dobre techniki na wywołanie świadomego snu? Z tego co wiem, to warto prowadzić sobie codziennie taki dziennik snów, dzięki któremu łatwiej będzie się nam wchodzić w taki stan.

Poczytałam troszkę na ten temat...otóż z tego co udało mi się dowiedzieć, jest kilka elementów, które pomagają w doskonaleniu swoich możliwości świadomego snu.
Na pewno niezbędny jest osobisty dziennik- zapisywanych treści snów, odczuć i symboli. Właśnie- symbole, to takie nasze klucze do świadomego snu. Każdy śniący (bo nie wszyscy mają sny) doświadcza powtarzalności pewnych rzeczy- mogą to być przedmioty, postaci, zjawiska, które regularnie co jakiś czas pojawiają się we snach... ja np. mam taki podupadły dom, zbudowany w 1892 roku. Śni mi się co jakiś czas, i jest to dom, w którym mimo, że nigdy nie przebywałam (przynajmniej nie w tym wcieleniu), to znam go jakbym spędziła w nim wiele lat! W różnych porach, przy rozmaitej pogodzie, co jakiś czas śnię, że tam jestem. A ów dom, bez względu na to, co się dzieje w okół, zawsze jest taki sam... pusty, bez mebli, i zawsze do niego wchodzę, po czym po przebudzeniu zawsze odczuwam jakąś dojmującą tęsknotę... nie bardzo wiem, jak to interpretować.
Ale- wracając do tematu, nieważne, czy naszym "kluczem" jest dom, czy ławka w parku, ładna dziewczyna czy jakiś przedmiot, warto przed zaśnięciem pomyśleć o tym symbolu i nastawić się pozytywnie na to, że teraz będę miał/a świadomy sen. Rezultaty mogą przyjść z czasem po długim treningu, ale przyjdą.
Najfajniejsze jest to, że w świadomym śnie możemy robić wszystko, co tylko sobie wyobrazimy. Możemy latać, pływać w głębinach oceanu z rybkami, możemy też otaczać się stworzeniami, które nie całkiem pasują do rzeczywistego świata... np. moim ulubionym stworkiem jest pies jeżdżący na deskorolce! Przyśnił mi się kiedyś, był fantastyczny, w dodatku uśmiechał się szeroko jak człowiek!
Nie wspomnę o baśniowych krainach, w których wielu chciałoby się znaleźć, albo sławnych postaciach, z którymi chciałoby się pogawędzić przy kawce w ogrodzie...
Tak, czy siak, trzeba ćwiczyć!
A swoją drogą, sny mówią wiele o podświadomych lękach, kompleksach, blokadach... skoro świadomy sen oznacza kontrolę nad swoimi snami, można by potraktować taki trening snów jak terapię własnego, skrytego "ja", które żyje gdzieś w środku własnym życiem, niekiedy utrudniając nam życie realne. Myślę, że wiele można się w ten sposób dowiedzieć o sobie samym, a doświadczając świadomy sen z jednej strony spełniać senne marzenia, a z drugiej- leczyć ukryte lęki czy skrywane przed sobą samym zahamowania.
Zastanawiam się, jak daleka jest to technika od poznawania siebie- w sensie interpretacji, powrotów do odległych przeżyć, głębokich wspomnień np. z dzieciństwa. Bo zdarza się przecież, że śnią się sytuacje, które już się kiedyś wydarzyły... może nie były niczym dobrym, może dotyczyły czegoś smutnego a może przeciwnie, jakiejś radosnej sytuacji! Gdyby kontrola własnego snu mogła sięgnąć tak dalece, to być może w jakiejś cząstce moglibyśmy powracać do bardzo odległych wspomnień..?

Kiedyś bez żadnych ćwiczeń udawało mi się osiągnąć stan LD, który przez pewien okres miałem niemal codziennie, jednak szybko wychodziłem z tego stanu. Najdłuższy mój LD miał może koło 30min. Później stwierdziłem, że jednak warto skupić się na rzeczywistości, a nie na śnie, dlatego zrezygnowałem z tego sposobu spędzania wolnego czasu w snach

Świadome sny są czymś pięknym. Polecam zainteresowanym film "Incepcja", gdzie fajnie został przedstawiony świat świadomych snów oraz problemy z ich nadmiernego stosowania.

Tiana i tutaj niestety muszę napisać że film Incepcja jest naciągany.
W stan LD co prawda można wejść dzięki narkotykowi, ale nie tak jak to oni robili.
Możliwe jest też wchodzenie w głębsze LD, Jeden świadomy sen w drugi itd. Ale trzeba z tym uważać. Ja bym chciał osiągnąć choć pierwszy poziom świadomego snu.

Hm, a można osiągnąć taki stan nawet o tym nie wiedząc ?

Klaudia, o co dokładnie pytasz? Nie wiedząc co to LD, czy nie wiedząc że ma się to LD? c;

Ja osobiście właśnie 6 maja miałam swoje pierwsze LD. I muszę powiedzieć, że było cudownie. Myślę że LD bardzo łatwo odróżnić od ,,zwyczajnego" snu. Nawet dla ludzi którzy nigdy o tym nie słyszeli. Po prostu to ,,inna bajka". (;

Kilka razy miałam LD, z jakieś 10 lat temu Wtedy jeszcze w ogóle nie wiedziałam co to jest, samoistnie nagle zdałam sobie sprawę, że wiem, że jestem we śnie.

A może kto ma ochotę niech spróbuje:
https://www.youtube.com/watch?v=BDgnHNld6t0

jak byłam mała podobało mi się to, że mogę fruwać...ale nie wiedziałam jak, wiedziałam, że dzieje się to wtedy, gdy zasypiam...specjalnie doprowadzałam sie przed snem do stanu jak to nazwałam wyrywania się. Polegał on na tym, że skupiałam się na czymś w oczekiwaniu na znak, to było jakby wyrywanie się części mnie do góry, raz, drugi, trzeci, czwarty, piąty, w każdym razie więcej niż trzy razy i po tym czasie już mnie nie było, tzn. chyba spałam, bo co innego mogłam robić? I latałam po podwórku i oglądałam wszysko z góry Ale bylam wtedy dzieckiem, bez stresu, bez codziennych problemów, teraz nie potrafię tak od zaraz zapanować nad snem, a co dopiero wyrwać się z ciała...nie wiem dotąd jak to nazwać, ale nie potrafię tak już i tez jakoś specjalnie nie ćwiczę