Najpiękniejszy sen

Witam!

Jaki był wasz najpiękniejszy sen? Co takiego sprawiło, że był on wyjątkowy?



Każdy z nas miewa czasami bardzo ciekawe sny, dlatego z pewnością zdarzyły się takie, które szczególnie zapadły w pamięć. Swój najlepszy sen opowiem trochę później.

Oj trochę tu pusto... Chyba nie powiecie że nie miewacie pięknych snów~?

Cóż... Jeśli chodzi o najpiękniejszy, to było ich kilka, ale ostatnio był dość niezwykły. I bardzo podnoszący na duchu.
Otóż niedawno miałam okres, podczas którego prawie wszyscy wokół a nawet z drugiego końca Polski atakowali mnie... wątpliwościami. Wciąż słyszałam że Rada Starszych (Czyli Obserwatorzy, Wyżsi, jak kto chce ich nazywać...) jest zła. Dąży do kontroli nad innymi. Z jednej strony nie wierzyłam w to. Nie chciałam. Ale dopadły mnie wątpliwości. I po dniu, w którym osoba która jest dla mnie jak siostra zaczęła bredzić jacy to są źli - I mnie kontrolują - miałam niezbyt spokojną noc. Ale uspokoił mnie właśnie ten sen:
Jakiś znajomy mężczyzna wyciągnął mnie z ciała. Powiedział, że mam się nie bać, i że chce mi coś pokazać. Złapał za rękę, i... Przestałam odczuwać czas. Go po prostu nie było. Znaleźliśmy się w dziwnym, jasnym miejscu. Zupełnie jak w obłokach. Ta przestrzeń była nieskończona i pusta. BARDZO dużo odcieni zółtego i pomarańczowego, plus białego. I kolor, jakiego na ziemi nie ma. Coś cudownego! Zauważyłam, że stoję w OGROMNYM kręgu jakichś osób. Stali w tej światłości, jakby nad wszystkim. Wszyscy w spokoju się na mnie patrzyli, niektórzy powstrzymywali uśmiechy. Ale czułam wyraźnie radość i szczęście. Moje i ich. Zupełnie, jak dziecko które wraca do domu. Obok mnie stała trochę stara z wyglądu, drobna kobieta. Do której czułam szacunek, tak samo jak do innych, i przyjaźń. Powitała mnie, i powiedziała że chcą mi wytłumaczyć jak Działa Rada. Czym jest ten krąg. Coś było wspomniane o tęsknocie, ale nie pamiętam już tego dokładnie. I zaczęła tłumaczyć. Większość już zapomniałam. Ale wiem, że pod koniec panowała tam naprawdę luźna, domowa atmosfera. Mimo że było tam WIELE dusz. I wszyscy stali non stop w kręgu. Wiem, że na sam koniec snu kobieta się mnie o coś zapytała. To pytanie tyczyło się jakiejś energii. Zupełnie jak nauczycielka która sprawdza czy przygłupi uczeń wie o czym się mówi na lekcji. Namyśliłam się chwilę, i strzelając powiedziałam jakąś dziwną nazwę, której teraz nawet nie jestem w stanie wymówić w myślach. Wszyscy zaczęli się serdecznie śmiać. Potem chwila pogaduszek, i więcej nie pamiętam. Obudziłam się.

Co prawda bliskie mi dusze i opiekunowie wciąż mówią, że to nie był sen, ale jestem kawałem cholery i będę obstawiać za swoim - Miałam fajny sen~.

Zazdroszczę Wam tak ciekawych snów ja jak już mam to nijakie nie rozumiem ich.

Maria, a po cóż je rozumieć ? Nie każdy sen stanowi przesłanie, nie w każdy trzeba się zagłębiać. Delektuj się nimi, jeśli są przyjemne. Jeśli mniej - wyrzuć z pamięci
Ja od dłuższego już czasu miewam "durnowate" sny. Gdybym tak chciała każdy interpretować to Psyche mogłaby ucierpieć
Najpiękniejszy ? Hmm, trudno mi teraz z zakamarków pamięci coś wygrzebać, ale śniły mi się niejednokrotnie piękne miejsca. Zachwycałam się nimi tak we śnie, jak i po przebudzeniu. Zastanawiałam się nawet, czy istnieją gdzieś naprawdę, czy to moja wyobraźnia je stworzyła. Zdarzało się też, ze do nich wracałam, czasem kolejnej nocy, czasem wiele nocy później.
Ale to było dawno, teraz pewnie przez to, ze w stresie dość dużym ostatnimi czasy funkcjonuję, obrazy senne, które odreagowanie stanowią raczej do pięknych się nie zaliczają, choć bywają ciekawe, a czasem nawet na śmieszne zakrawają;)

Mi często śni się moje życie, kiedy było jeszcze piękne i poukładane .. Sny są przyjemne.. ale jak się budzę, otwieram oczy i zdaję sobie sprawę, że to "tylko sen", mam zwalony cały dzień .. Czasem te piękne sny, nie są wcale dobre

Nie uważam, że sny które zapamiętujemy są najpiękniejsze, bo zazwyczaj w takich występuję coś, co nas przerazi, zwróci szczególną uwagę byśmy to zapamiętali. Ja staram się już wszystkie sny zapamiętywać, i interpretować, lecz fakt są sny które nie mają przekazu.

Śniło mi się dzisiaj, że byłam w pięknym hotelu, przechodziłam obok pięknie wyglądającego stołu i zobaczyłam 3 rodzaje tortów i co najmniej 3 rodzaje deserów, wzięłam prawie wszystko i zaczęłam jeść - było pyszne, ale musiałam iść coś załatwić, jak wróciłam to moich talerzy już nie było, bo kelnerka je zabrała... Ale w całym śnie czułam się wspaniale, to było zwieńczenie najładniejszego wystroju jaki może być w hotelu (chyba zboczenie "zawodowe" ) oraz przegląd deserów i ciast moich ulubionych, które mogłam jeść bez żadnych ograniczeń W dodatku ludzie byli tak przyjaźni i dobrze nastawieni... aaahhhhh

Poleciałam w kosmos na nową Planetę bez pakowania, pożegnania z kimkolwiek, zbędnych snów..To była bardziej ucieczka na nową Planetę bo w pośpiechu się gramoliłam do statku kosmicznego (wiedziałam że albo teraz albo nigdy bo statek nie był mój i go po prostu ukradłam) i byłam super szczęśliwa, że tam lecę i zostawiam tutaj wszystkie swoje zmartwienia,bolączki, problemy i wszystkich. Miałam uczucie jakby to wszystko straciło już na znaczeniu i odpływa ode mnie i się odprężam cudownie, że już to wszystko "nie istnieje" nie mam co o tym myśleć..

Nie wiedzieć czemu na tą nową planetę zabrałam ze sobą tylko trawę w doniczce ;] nie przeżyła podróży niestety i rozpaczałam bardzo za nią

Ale poza tym sen i tak był super

Dla mnie najpiękniejsze sny są wtedy, gdy zamiast projekcji obrazowej słyszę jak ktoś śpiewa mi przepiękne piosenki opowiadające różne historie, czasem smutne, czasem wesołe, innym razem podnoszące na duchu... jeszcze do tego w całości składające się z rymów. Po prostu nie mogę się nadziwić, jak można tak zgrabnie dobrać słowa, żeby wszystko się rymowało składając w płynną opowieść, w dodatku wyśpiewywaną a cappella, cudnym, delikatnym kobiecym głosem. (; Niestety gdy chce spisać tekst zaraz po obudzeniu, pamiętam tylko małe kawałki i mniej więcej historie o której śpiewano.