Moje zdarzenie

Witajcie, jako że to jest dział Anioły i przewodnicy chciałbym się z Wami podzielić pewnym moim przypadkiem, a w zasadzie to kilkoma.

Zacznę od tego że jak byłem mały miałem kilka lat, musiałem przejść operację na jakiegoś wodniaka czy jakoś tak, operacja była dla takiego małego dziecka bardzo trudna i cudem przeszedłem Ją cało i zdrowo.
Potem jak miałem już kilka lat, bawiłem się z moimi kuzynami na budowie niedaleko ich domu rodzinnego, pamiętam że spadłem z kilku schodów uderzając głową o schód, wtedy rozciąłem sobie skórę na głowie, drugi raz wtedy otarłem się o śmierć.
Następnym razem była przygoda samochodowa z moim sąsiadem, jechaliśmy malczanem dosyć szybko, Ja nie miałem pasów zapiętych co było błędem, sąsiad kierował i wszedł za ostro w zakręt, kilka razy dachowaliśmy wtedy, co najlepsze nic nam się nie stało tylko mieliśmy kilka zadrapań a wypadek był dosyć porządny. No i jechałem bez pasów, a przecież mogłem wtedy coś sobie zrobić albo jemu przez bezwładność podczas dachowania.
Kolejnym przypadkiem był dzień po zabiegu na serce, jak to w WC wykrwawił bym się, już mi świadomość odchodziła gdy w ostatniej sekundzie znalazła mnie pielęgniarka i zdążyła zatamować krew z tętnicy ( dosłownie cudem się to udało bo mnie bardzo długo szukały).
Kolejnym zdarzeniem było to że jak pracowałem w pizzeri mieliśmy magazyn, w zasadzie 3 magazyny, były połączone, trzeci był najdalej i przy każdych zamykałem drzwi, nikogo koło mnie nie było a mimo to ktoś mnie zawołał moim imieniem ( najpierw głos kobiecy, potem męski )
Całkiem nie tak dawno temu, szedłem przez ulice miasta, szła przede mną dziewczyna, wszystkie sklepy były pozamykane bo to była niedziela, a do zakrętów było dosyć daleko, w pewnym momencie odwróciłem głowę i spowrotem patrzyłem przed siebie, tej dziewczyny już nie było.
Ostatnio jak wracałem z pracy samochodem, na poboczu między drzewami zobaczyłem postać ze skrzydłami ( być może mi się przewidziało bo to były ułamki sekund i nie wiedzieć czemu od razu przyszło mi na myśl że zobaczyłem anioła )
To było dosyć dziwne.

Reasumując, moim życiem często cudem wychodziłem z objęć śmierci, praktycznie stając już jedną nogą na tamtym świecie mimo wszystko nadal żyję i jestem zdrowy.
Te przypadki o których napisałem nasuwają mi myśl że jest ktoś koło mnie kto mnie chroni. Ale najbardziej zdziwiła mnie ta postać tego Anioła przy drodze.

A co Wy o tym myślicie?

Myślę, że Ktoś na pewno nad Tobą czuwa.
Masz jakąs misje do spełnienia, skoro tyle przeszedłes i wyszedłeś z tego wszystkiego cało.
To nie przypadek.

Moge się z Toba podzielić moim przypadkiem.
Podstawówka- wakacje. Miałam z 11 lat.
Rodzina wieczorem robiła ognisko a mnie zaczął boleć brzuch- masakra.
Nie mogłam nawet dobiec do ubikacji.
Ciocia przyszła sprawdzic co mi jest i zawołała mamę.
Mama zaczeła się niepokoic, ale ciocia powiedziałą, że to zwykły ból i żeby dac mi jakąs tabletke. Na szczęscie mamę coś tkneło- załatwiła transport i pojechaliśmy do najbliższego szpitala w wiekszej miejscowości. Tam lekarz stwierdził zapalenie otrzewnej i od razu wysłał mnie na stół- okazało sie, ze mam już otwarty wyrostek robaczkowy i wszystko się wylewa.
Potem powiedział rodzicom, że jedna noga byłam na tamtym świecie.
Kolejny przypadek:
Byłam w liceum i wracając z kolezanką do domu musiałysmy przejśc ruchliwe skrzyżowanie, na którym często dochodzi do wypadków ( dwupasmówka w jedną stronę, środkiem tory tramwajowe, a potem druga dwupasmówka). Przy przejściu dla pieszych zatrzymało sie auto, zeby przepuscić pieszych. Ruszyłam, gdy nagle ktos mocno szarpnął mnie do tyłu- w tym samym momencie drugim pasem przemknęło inne auto. Odwróciłam się, żeby podziękowac koleżance, ale ona stała daleko ode mnie- nikogo koło mnie nie było!

Kilka lat później- pojechałam na weekend z koleżanką do jej rodzinnej miejscowosci.
Jej młodszy brat dał mi auto, wiec jeździłysmy sobie i zwiedzałysmy. Wieczorem podjechałyśmy po niego, zeby pojechac na dyskotekę. On się uparł, ze bedzie prowadził- potem okazało się, ze pił. Pedził przez wiochy i nie zauwazył znaku ustąp pierwszeństwa. Wyjechalismy gwałtownie na drogę i dosłownie milimetrami minęliśmy się z vanem. Na dodatek brat koleżanki hamował ręcznym i zarzuciło nas bokiem od strony pasażera, czyli ode mnie, na pobocze gdzie stał duzy głaz. Zatrzymalismy się kilka centymetrów od niego.

Dwa lata temu odszedł ode mnie narzeczony. Leżałam z nożem w reku, na podłodze, zwijałam sie z bólu i nie widziałam już sensu by dalej zyc. Zawyłam jedno zdanie:
"Boże, błagam, pomóż mi!!"
I nagle zadzwonił telefon, potem drugi i trzeci, za godzinę była juz u mnie kuzynka z męzem. Sploty wypadków tak się ułożyły, ze nic sobie nie zrobiłam, a potem poznawałam człowieka za człowiekiem, aż poznałam kogoś, kto spowodował mój rozwój wewnetrzny, moją metamorfozę.

Wydaje mi się, że Ktoś czuwa nad ludźmi.
Pamiętać? Tak. Być wdzięcznym za pomoc, wsparcie i ocalenie? Tak.

Ja nie chcę się wymądrzać, ale w związku z moimi zawirowaniami życiowymi ktoś polecił mi książkę "Odważne dusze"- Roberta Schwartza.
Moim zdaniem warto ją przeczytać i łatwiej będzie wyjaśnić sobie pewne sytuacje życiowe.
oto link do fragmentów tej książki:
http://www.odwaznedusze.pl/odwazne-dusz ... agment.pdf