Jezus ישוע) יֵשׁוּעַ

Freedom
----
Tematy są po to, że im głębiej tym przyjemniej. Osobiście nie przepadam za spłycaniem, powierzchownością tematyczną itp.

Wychodzę z założenia, że nie ma co tłumaczyć roślinie, jak ma rosnąć. Lepiej dać jej wodę i takie tam hehe, ale coś trzeba robić, żeby z nudy nie umrzeć

Masakra, w ogóle z tym życiem to jest jakaś masakra. To jest jakieś powolne umieranie, a nie życie. Stypa w hu, że hej

Przecież naprowadzam na źródełko, gdzie woda życia jest. Tego nie można dać, po to trzeba samemu pójść, z własnej nieprzymuszonej woli.
Jasno było: " z wody i ducha". I nowe duchowe narodziny.

Bez tego, to tylko pustynia duchowa, nie będzie inaczej...Nie ma się co czarować.
------------
Maskara, masakra....to Ty masakry nie widział...

Wieje przez ten post optymizmem tak gdzieś 120 na godzine, ale odnośnie tej pustyni to się nie zgadzam. Głaskać i strzelać w stope na raz? Daj grosza tym którzy żebraczą.
--
Nie dajesz, kiedy mówisz, że coś jest nie teges.
A ze światem wojować? Ja bym się nie porywał.

Ja pierdziele, padłam na kolana przed Twoją inteligencją i ryczę nad swoją głupotą i tą pustynią duchową. Jezus by tak samo zrobił

Pytają, odpowiadam. Mówię uczciwie, co wiem, jaki jest zakres moich doświadczeń i informacji. Czego nie wiem, milczę, albo mówię, jak to widzę.
Trzeba wiedzieć, o co pytać. Odpowiedź nie zawsze będzie zadowalająca, gdy jakoś pytania
jest powierzchnią, nie głębią
Ktoś, kto ma pragnienie nauki, znajdzie sposoby, a nie powody, do kąsania po łydkach.

----------------
Pisałam, że jesteś słoniem. Nie rób ze mnie aniołka z polopiryny.

Asia
---
Twój sarkazm jest nie potrzeby. Ani to nie polepszy Twoich kontaktów z innymi, ani nie pogorszy jakości cudzych doświadczeń. Obije się tylko w eterze pustym echem.
---
Zastanów się nad sobą, agresja nie prowadzi do niczego dobrego.

Czy napominanie wszystkich nie jest próbą wyparcia prawd o sobie?

A konkretnie, jakich prawd? Wymień je w kolejności w punktach. Chetnie o nich podyskutuję.

Nie pisałam, że jestem słoniem? Pisałam. Każdy ma swoje metody wychowawcze, gdy rozmówca po drugiej strony zapędza się w agresji. Ja agresji nie toleruję, sorry. Taka we mnie konstrukcja.
-----
Mam wielką trąbę, duże uszy, jestem chropowata, lubię taplać się w błocie. Im więcej błota, tym większa przyjemność z kąpieli. Taka rola słonia. Nie będę gładka, bo ktoś tego po mnie oczekuje. Przestałabym być słoniem.

A co napiszesz drugiej stronie, tak dla równowagi i czystości sumienia?
Nie ma drugiej strony, jest tylko jedna?

Mam podskórne wrażenie, że byłaby to litania długa jak droga stąd do Betlejem. Nie podejmę się całości. Może ktoś mnie wesprze?

Przede wszystkich nikt z nas nie jest słoniem. Wmawianie sobie, że się nim jest to tylko próba schowania siebie za twardą i chropowatą skórą.

A z jakiego powodu można chować się za taką skórą?
Ze strachu.
A czego można się tak bać?
Odrzucenia? Samotności? Bólu?
A skąd ten strach?
Z braku miłości.
A czemu nie ma miłości?
Bo trudno kochać słonia, nie będąc słoniem.