Cześć

Kocham życie odkąd spojrzałem śmierci w oczy. Sam przeżyłem, choć raz zabiłem. Niosło mnie po świecie. Smakuję życie. Lubię poziomki, bo kojarzą mi się z ogródkiem babci. Mam brwi jak Gandalf i czasem prawię jak mały Yoda. Uwielbiam zapach lasu, niewinność dzieci, każdą porę dnia i roku. Wiem, że dziwnie to brzmi po tym co wyznałem, jednak nie wstydzę się o tym mówić. Dziś zabieram ślimaki z ulicy, prowadzę pająki w bezpieczne miejsce, nawet muchy nie skrzywdzę. Macie na pokładzie człowieka takiego jak Wy. Człowieka, który wiele razy mówił, że coś zrobi, a nie zrobił. Człowieka, który mówił, że czegoś nie zrobi, a zrobił. Człowieka, który sam siebie nie docenia, choć sam przepłynął wielkie jezioro, był pierwszy na mecie w podstawówce, gdy ścigał się z wyższymi o głowę. Człowieka, który nigdy nie sądził, że życie choć piękne, tak kruche jest.

Witam Was moi drodzy.

Witaj Damian w naszych spokojnych rodzinnych progach

Czym dla ciebie jest duchowość?

Witaj.

Witaj Damianie.

Rozwój duchowy polega na wyrażaniu siebie w prawdzie.
Masz u mnie dobry start.

Cały Wszechświat tkwi w ludzkim ciele, w umyśle i w duszy. Ciało ma swoją świadomość, umysł ma swoją świadomość, dusza ma swoją świadomość. A więc duchowość to świadomość duszy, doświadczającej umysłu, doświadczającego ciała. Duchowość to kosmiczna świadomość.

Okay. Nie doświadczyłem tego o czym piszesz, lecz to co napisałeś brzmi całkiem mądrze.

Teraz zapytam cię o rozwój duchowy. Czym dla ciebie jest rozwój duchowy.

Nie traktuj tego jako pytanie sprawdzające.

Rozwój duchowy to nie tylko czakry, mudry, misy. Ani nawet nie altruizm jakiejkolwiek z religii. To też nie tylko lekcja jaką daje całe życie, pełne wzlotów i upadków, bo dusza jest wieczna. Dusza zawsze się rozwija. Tak więc rozwój duchowy to samo istnienie duszy.

Spokojnie, nie traktuję. Fajne pytania dajesz. Finał Milionerów Dawaj następne!

Czy narodziliśmy się już?

Nieee... Tylko nie to. To jest... Nie. Raczej nie. Albo tak. Może tak. Nie! No nie... No dobra, odpowiem. Ale jeśli można koło ratunkowe, to poproszę o pół na pół. To paradoks próżni - dla jednych jest, dla innych jej nie ma. Z moich badań na Kwiecie Życia, zbieżnych z wedyjskim Genesis wynika, że tak. Istniejemy - jednak nie tak jak się dziś ludziom wydaje. Ja sam mogę się mylić. Wszechświat się składa głównie z paradoksów.

Witam Cię na forum, rozgość się